انگل های خارجی

بسیاری از حیوانات خانگی در مقطعی از زندگی خود ناراحتی ناشی از انگل های خارجی مانند کک، کنه یا جرب را روی پوست یا گوش خود تجربه می کنند. این انگل ها می توانند برای حیوانات خانگی بسیار تحریک کننده باشند و می توانند باعث مشکلات جدی پوستی یا حتی ناقل بیماری شوند. داروهای مدرن درمان، کنترل و پیشگیری از بسیاری از انگل های خارجی را بسیار آسان تر از گذشته می کنند.

کک 

کک ها زمانی رشد می کنند که هوا گرم و مرطوب باشد. بسته به آب و هوای شما، کک ممکن است یک مشکل فصلی یا در طول سال باشد. حیوان خانگی شما می تواند در هر جایی که هجوم وجود داشته باشد، کک ها را جمع آوری کند، اغلب در مناطقی که گربه ها و سگ های دیگر در آن تردد می کنند. کک های بالغ قهوه ای تیره هستند، بزرگتر از دانه کنجد نیستند و می توانند به سرعت روی حیوان خانگی شما حرکت کنند. هنگامی که کک بالغ می شود، تقریباً تمام وقت خود را صرف حیوان خانگی شما می کند. کک های ماده ظرف 24 ساعت پس از انتخاب حیوان خانگی شما به عنوان میزبان شروع به تخم گذاری می کنند و روزانه 50 تخم تولید می کنند.

این تخم‌ها از حیوان خانگی شما روی زمین یا مبلمان، از جمله تخت حیوان خانگی شما، یا هر منطقه داخلی یا خارجی دیگری که حیوان خانگی شما به آن می‌رود، می‌افتد. لاروهای ریز کرم مانند از تخم ها بیرون می آیند و قبل از چرخاندن پیله در فرش، زیر مبلمان یا داخل خاک فرو می روند. شفیره کک پیله‌دار می‌تواند برای هفته‌ها در حالت خفته (غیرفعال) بماند تا اینکه به‌عنوان بزرگسالی ظاهر شود که آماده حمله (یا دوباره آلوده کردن) حیوان خانگی شماست. نتیجه چرخه زندگی کک ها از 12 روز تا 6 ماه بسته به عوامل محیطی مانند دما و رطوبت است

.تشخیص، خطرات و پیامدها

ممکن است ندانید که حیوان خانگی شما کک دارد تا زمانی که تعداد آنها به حدی افزایش یابد که حیوان خانگی شما آشکارا ناراحت کننده باشد. علائم مشکلات کک از قرمزی خفیف تا خراش شدید است که می تواند منجر به زخم های باز و عفونت های پوستی (“نقاط داغ”) شود. یکی از اولین چیزهایی که ممکن است در حیوان خانگی مبتلا به کک متوجه شوید “کک مک” است مدفوع کک سیاه که روی پوشش حیوان خانگی شما باقی می ماند. ممکن است واقعاً خود کک ها را نبینید، اما آنها هنوز هم می توانند روی حیوان خانگی شما و در محیط باشند.

کک ها حیوانات را گاز می گیرند و خون آنها را می مکند. حیوانات خانگی جوان یا کوچک با آلودگی شدید کک ممکن است کم خون شوند. برخی از حیوانات خانگی ممکن است به بزاق کک آلرژی داشته باشند که ممکن است منجر به تحریک و خراش شدیدتر شود. این حیوانات خانگی تنها در اثر یک یا دو نیش کک ممکن است به شدت دچار خارش شوند. همچنین، حیوانات خانگی در صورت خوردن کک‌هایی که تخم‌های کرم نواری را حمل می‌کنند، می‌توانند به انواع خاصی از کرم‌های نواری آلوده شوند (حیوان خانگی که از دندان‌هایش برای خراشیدن نیش کک‌ها استفاده می‌کند، اغلب کک‌ها را می‌خورد). در مناطقی با آلودگی متوسط ​​تا شدید کک، افراد ممکن است توسط کک گزیده شوند.

کک ها می توانند چندین بیماری عفونی را به حیوانات خانگی و انسان منتقل کنند.

 درمان و کنترل

دامپزشک شما بر اساس نیازهای شما، نیازهای حیوان خانگی شما و شدت آلودگی به کک، یک برنامه کنترل کک مناسب را برای حیوان خانگی شما توصیه می کند. حیوانات خانگی در معرض خطر کک باید در طول فصل کک با اقدامات پیشگیرانه مناسب درمان شوند. دامپزشک شما می تواند بهترین محصول را برای حیوان خانگی شما توصیه کند. دامپزشک شما بر اساس نیازهای شما، نیازهای حیوان خانگی شما و شدت آلودگی به کک، یک برنامه کنترل کک مناسب را برای حیوان خانگی شما توصیه می کند. از آنجایی که بیشتر چرخه زندگی کک ها صرف حیوان خانگی شما می شود، درمان فقط حیوان خانگی شما مشکل را برطرف نمی کند.

اگر کک‌های بالغ را بکشید و تخم‌ها، لاروها و شفیره‌ها را نکشید، وقتی این کک‌ها بالغ شوند، حیوان خانگی شما دوباره آلوده می‌شود و چرخه از نو شروع می‌شود. بنابراین، علاوه بر درمان حیوان خانگی خود، با تمیز کردن کامل محل خواب حیوان خانگی و جارو کشیدن کف و مبلمانی که حیوان خانگی شما مکرراً با آنها در تماس است، جمعیت کک را در خانه خود کاهش دهید. جاروبرقی / تمیز کردن دقیق و منظم محل زندگی حیوان خانگی به حذف و از بین بردن تخم کک ها، لاروها و شفیره ها کمک می کند.ممکن است به شما توصیه شود که خانه خود را با حشره کش ها برای کشتن کک ها سمپاشی کنید.

در مورد محصولات ایمن برای استفاده در اطراف حیوانات خانگی و کودکان با دامپزشک خود مشورت کنید. لارو کک نسبت به کک بالغ نسبت به حشره کش ها مقاوم تر است. با آلودگی متوسط ​​و شدید کک، ممکن است به شما توصیه شود که حیاط خود را نیز سمپاشی کنید. دامپزشک شما می تواند یک اقدام مناسب را توصیه کند و راه هایی را برای جلوگیری از هجوم کک در آینده پیشنهاد کند.

کنه ها 

کنه ها معمولاً در مناطق جنگلی، بوته ها، درختچه ها و زیر درختان وحشی یافت می شوند و هر حیوانی (یا انسانی) که وارد این محیط ها شود در خطر تبدیل شدن به میزبان کنه قرار دارد. نابالغ ها اغلب از حیوانات کوچک و وحشی موجود در جنگل ها، چمنزارها تغذیه می کنند. کنه‌های بالغ به دنبال میزبان‌های بزرگ‌تری مانند سگ‌ها و گربه‌ها هستند که وارد این زیستگاه‌ها شوند. قرار گرفتن در معرض کنه بسته به موقعیت جغرافیایی ممکن است فصلی باشد. گونه های مختلفی از کنه ها وجود دارند که می توانند سگ ها و گربه ها را تحت تاثیر قرار دهند.

 کنه ها قادر به انتشار بیماری های عفونی جدی هستند

تشخیص، خطرات و پیامدها 

کنه ها اغلب در اطراف گردن سگ شما، در گوش ها، در چین های بین پاها و بدن و بین انگشتان پا یافت می شوند، اما آنها را می توان در هر نقطه از بدن یافت و معمولاً به راحتی دیده یا احساس می شود. گربه ها ممکن است روی گردن یا صورت خود کنه داشته باشند. نیش کنه می تواند باعث تحریک پوست شود و هجوم های شدید می تواند باعث کم خونی در حیوانات خانگی شود. کنه ماده بالغ می تواند تا 100 برابر وزن خود خون بخورد! کنه‌ها می‌توانند بیماری‌های عفونی جدی (مانند بیماری لایم، تب خال‌دار کوه راکی ​​و غیره) را به حیوانات خانگی و افرادی که از آنها تغذیه می‌کنند سرایت کنند. آنها همچنین می توانند باعث فلج کنه شوند. خطر بیماری بسته به منطقه جغرافیایی و گونه کنه متفاوت است.

درمان و کنترل

حذف سریع  بسیار مهم است زیرا احتمال انتقال بیماری از کنه به حیوان خانگی شما را کاهش می دهد. را با دقت با استفاده از موچین بردارید تا کنه را تا حد امکان نزدیک به پوست حیوان خانگی محکم بگیرید و به آرامی و پیوسته کنه را بدون پیچاندن آن یا له کردن کنه در حین برداشتن آزاد کنید. له کردن، چرخاندن یا تکان دادن کنه از پوست در حالی که سر آن هنوز مدفون است می تواند منجر به باقی ماندن قسمت های دهان کنه در پوست حیوان خانگی شما شود. این می تواند باعث واکنش شود و ممکن است عفونی شود. پس از برداشتن کنه، آن را له کنید و در عین حال از تماس با مایع کنه که می‌تواند ناقل بیماری باشد اجتناب کنید.

.

سعی نکنید کنه را با الکل یا ژله نفتی خفه کنید، یا کبریت داغ را روی آن بمالید، زیرا ممکن است باعث شود کنه بزاق را به داخل زخم بازگرداند و در صورت آلوده شدن کنه، خطر بیماری را افزایش دهد.کنه ها اغلب در اطراف گردن سگ شما، در گوش ها، در چین های بین پاها و بدن و بین انگشتان پا یافت می شوند، اما آنها را می توان در هر نقطه از بدن یافت و معمولاً به راحتی دیده یا احساس می شود. گربه ها ممکن است روی گردن یا صورت خود کنه داشته باشند. نیش کنه می تواند باعث تحریک پوست شود و هجوم های شدید می تواند باعث کم خونی در حیوانات خانگی شود.

.

کنه ماده بالغ می تواند تا 100 برابر وزن خود خون بخورد! کنه‌ها می‌توانند بیماری‌های عفونی جدی (مانند بیماری لایم، تب خال‌دار کوه راکی ​​و غیره) را به حیوانات خانگی و افرادی که از آنها تغذیه می‌کنند سرایت کنند.

آنها همچنین می توانند باعث فلج کنه شوند. خطر بیماری بسته به منطقه جغرافیایی و گونه کنه متفاوت است. حیوانات خانگی در معرض خطر ابتلا به کنه باید در طول فصل کنه با اقدامات پیشگیرانه مناسب درمان شوند. دامپزشک شما می تواند محصولی را توصیه کند که به بهترین وجه برای نیازهای حیوان خانگی شما مناسب است. صاحبانی که حیوانات خانگی خود را در حین کمپینگ، ورزش یا پیاده روی حیوانات خانگی خود را به مناطق مستعد کنه می برند، باید بلافاصله پس از بازگشت به خانه، حیوانات خانگی خود را از نظر کنه معاینه کنند و آنها را از حیوانات خانگی خود خارج کنند.

اگر حیوان خانگی شما کنه‌ها را در حیاط خلوت شما جمع کند، کوتاه کردن بوته‌ها و برداشتن برس ممکن است قرار گرفتن در معرض حیوان خانگی شما و خطر هجوم را کاهش دهد. و اگر در حیوان خانگی خود کنه پیدا کردید، فراموش نکنید که خود را نیز برای کنه بررسی کنید! 

کنه های گوش

کنه های گوش در گربه ها و سگ های جوان شایع هستند و به طور کلی خود را به گوش و اطراف آن محدود می کنند. کنه‌ها کوچک هستند و مایت‌ها را می‌توان تنها با کمک میکروسکوپ دید. حیوان خانگی شما می تواند کنه های گوش را از طریق تماس نزدیک با حیوان خانگی آلوده یا بستر آن جمع کند.

تشخیص، خطرات و پیامدها

کنه های گوش می توانند باعث تحریک شدید مجرای گوش شوند. علائم آلودگی به کنه گوش شامل تکان دادن بیش از حد سر و خاراندن گوش است. حیوان خانگی شما ممکن است به حدی خراش دهد که زخم های خونریزی دهنده در اطراف گوش خود ایجاد کند. خاراندن بیش از حد همچنین می تواند باعث شکستن رگ های خونی در گوش شود و باعث تشکیل یک پاکت خون (هماتوم گوش) شود که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. ترشحات قهوه ای یا سیاه گوش در عفونت کنه گوش رایج است و عفونت ثانویه با باکتری یا مخمر ممکن است رخ دهد. سواب ترشحات معمولاً در زیر میکروسکوپ بررسی می شود تا وجود کنه های گوش تایید شود.

 درمان و کنترل 

درمان شامل تمیز کردن کامل گوش و مصرف دارو است. دامپزشک شما می تواند یک برنامه درمانی موثر را توصیه کند.

جرب سارکوپتیک

جرب سارکوپتیک باعث سارکوپتیک می شوند که به آن گال نیز می گویند. می تواند سگ ها را در هر سن و اندازه ای در هر زمانی از سال تحت تاثیر قرار دهد. جرب سارکوپتیک برای سگ‌های دیگر بسیار مسری هستند و ممکن است از طریق تماس نزدیک با حیوانات آلوده، بستر یا ابزار نظافت منتقل شوند.

 تشخیص، خطرات و پیامدها

در لایه بالایی پوست سگ نفوذ کرده و باعث خارش شدید می شوند. علائم بالینی شامل ریزش موی عمومی، بثورات پوستی و پوسته پوسته شدن است. عفونت های پوستی ممکن است ثانویه به دلیل تحریک شدید ایجاد شوند. افرادی که در تماس نزدیک با سگ مبتلا هستند ممکن است دچار بثورات پوستی شوند و باید به پزشک خود مراجعه کنند.  معمولاً با گرفتن یک خراش دادن پوست و بررسی آن در زیر میکروسکوپ تأیید می شود.

درمان و کنترل 

سگ‌های مبتلا به جرب سارکوپتیک به دارو برای از بین بردن کنه‌ها و درمان اضافی برای تسکین پوست و رفع عفونت‌های مرتبط نیاز دارند. نظافت و درمان محیط سگ نیز ضروری است. 

جرب دمودکتیک 

دمودکتیک ناشی از جرب دمودکتیک عمدتاً در سگ ها مشکل دارد. جرب میکروسکوپی هستند و خیلی مسری نیستند. به طور کلی، دمودکس به حیوانات دیگر یا در بین گونه ها پخش نمی شود. با این حال، یک سگ مادر ممکن است کنه ها را به توله هایش منتقل کند.

تشخیص، خطرات و پیامدها 

جرب دمودکتیک موضعی در سگ‌های جوان (معمولاً کمتر از 6 ماه) به صورت لکه‌های پوسته پوسته پوسته و قرمزی اطراف چشم‌ها و دهان و شاید پاها و تنه ظاهر می‌شود. خارش  شایع نیست مگر اینکه عفونت ثانویه رخ داده باشد. برخلاف سایر انواع جرب، جرب دمودکتیک ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای باشد و سلامت کلی حیوان خانگی شما باید به دقت ارزیابی شود. به طور معمول، سگ‌های پیر و جوان شکل شدیدتری از جرب دمودکتیک (دموکوز عمومی) را تجربه می‌کنند و می‌توانند لکه‌های گسترده‌ای از قرمزی، ریزش مو و پوسته پوسته‌دار و ضخیم شدن پوست را نشان دهند.گربه ها به دمودکس به ندرت آلوده می شوند و مانند دمودکس سگ نیست.

گربه های مبتلا دچار ریزش مو، پوسته پوسته و پوسته پوسته پوسته در اطراف صورت، گردن و پلک ها می شوند و ممکن است بیش از حد این نواحی را اصلاح کنند. همچنین ممکن است نسبت به سگ هایی که تحت تاثیر دمودکس قرار گرفته اند، خارش بیشتری داشته باشند. جرب دمودکتیک معمولاً با خراش دادن پوست و بررسی آن در زیر میکروسکوپ تأیید می شود. 

درمان و کنترل

دامپزشک گزینه های درمانی را با شما در میان خواهد گذاشت. درمان سگ‌ها با جرب دمودکتیک موضعی معمولاً نتایج مطلوبی را به دنبال دارد. درمان دموکوز عمومی دشوارتر است و درمان تهاجمی و طولانی ممکن است لازم باشد.

نکات مهم

هر زمان که سگ یا گربه خود را اصلاح می کنید یا زمانی که از مناطقی که احتمالاً تعداد بیشتری از این انگل ها را دارند به خانه برمی گردید، به دنبال کک، کنه و ناهنجاری های پوشش باشید.

اگر حیوان خانگی شما بیش از حد پوشش خود را خراش می دهد، می جود یا لیس می زند، یا مدام سر خود را تکان می دهد یا گوش هایش را می خراشد، با دامپزشک خود مشورت کنید.

درمان سریع انگل ها ناراحتی حیوان خانگی شما را کاهش می دهد، احتمال انتقال بیماری را کاهش می دهد و ممکن است میزان آلودگی خانه را کاهش دهد.

هنگامی که یک حیوان خانگی آلوده می شود، سلامت همه حیوانات خانگی را با دامپزشک خود در میان بگذارید. برخی از انگل ها در میان حیوانات خانگی چرخش می کنند و کنترل هجوم را دشوار می کند مگر اینکه حیوانات خانگی دیگر در نظر گرفته شوند.

قبل از شروع درمان با دامپزشک خود مشورت کنید.اگر اقدام به درمان انگل کرده اید به دامپزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است بر توصیه دامپزشک شما تأثیر بگذارد.

هنگام استفاده از داروهای پیشگیری کننده از کک و کنه، همیشه دستورالعمل های برچسب را به دقت دنبال کنید.به خصوص هنگام استفاده از حشره کش ها به گربه ها مراقب باشید، زیرا گربه ها به این محصولات حساس هستند.

هرگز از محصولی استفاده نکنید که برای گربه ها تایید نشده است زیرا نتایج آن می تواند کشنده باشد.درمان را به متخصصان بسپارید.

دامپزشک شما تخصص فنی ارائه می دهد و می تواند به شما در شناسایی محصولاتی کمک کند که به احتمال زیاد مشکل انگل حیوان خانگی شما را به طور موثر و ایمن کنترل می کنند.

انگل های داخلی

برنامه انگل تراپی سگ و گربه