مشکلات دندانی گربه
بیماری‌های دندان و لثه در گربه‌ها شایع است. مطالعات نشان می‌دهد که بین ۵۰ تا ۹۰ درصد گربه‌های بزرگ‌تر از چهار سال از نوعی بیماری دندان رنج می‌برند، اما خوشبختانه شایع‌ترین اشکال این بیماری‌ها تا حد زیادی با مراقبت‌های پیشگیرانه و نظارت قابل‌پیشگیری یا درمان هستند. سه بیماری رایج دندانی در گربه‌ها التهاب لثه، پریودنتیت و تحلیل دندان هستند و شدت هر یک از این شرایط می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی متفاوت باشد. بیماری‌های دندانی در گربه‌ها می‌تواند باعث درد و ناراحتی جدی شود که می‌تواند بر کیفیت زندگی گربه تأثیر بگذارد. در بسیاری از موارد، بیماری های دندان گربه باعث می‌شود گربه غذا نخورد که منجر به انواع مشکلات سلامتی می‌شود.
آیا باید نگران مشکلات دندانی باشم؟
برخلاف کوسه‌ها که به‌طور مداوم دندان می‌ریزند و دوباره مجموعه‌های جدید رشد می‌کنند، گربه‌ها دندان‌های بالغ خود را از دست نمی‌دهند. عجیب است که گربه‌ها در دندان‌های خود حفره ایجاد نمی‌کنند. به لطف رژیم غذایی بدون نیاز به قند و دندان‌هایی با شکل منحصربه‌فرد با سطوح مسطح کمتر، باکتری‌هایی که باعث ایجاد حفره می‌شوند به‌سادگی روی دندان گربه رشد نمی‌کنند. بااین‌حال، وضعیت دائمی آن‌ها تضمین نمی‌کند که گربه هرگز مشکلات دندانی را تجربه نکند. گربه‌ها هنوز هم ممکن است به شرایطی مانند التهاب لثه مبتلا شوند که در آن باکتری‌ها و پلاک روی دندان‌ها و در امتداد خط لثه باعث التهاب می‌شوند. ژنژیویت شدید در دندان‌ها می‌تواند به وضعیت جدی‌تری تبدیل شود. ضعیف شدن لثه‌ها و دندان‌های پریودنتیت ممکن است باعث لق شدن دندان‌های گربه یا حتی افتادن کامل دندان شود.
التهاب لثه
ژنژیویت وضعیتی است که در آن لثه‌های اطراف دندان ملتهب می‌شوند (قرمز، متورم و دردناک). این التهاب معمولاً نتیجه فرآیندی است که با تجمع پلاک، فیلمی که باکتری‌ها را در خود جای‌داده، روی دندان‌ها شروع می‌شود. اعتقاد بر این است که در گربه‌هایی که از سلامت دهان و دندان خوبی برخوردارند، باکتری‌هایی که در این فیلم زندگی می‌کنند مفید هستند و پلاکی که آن‌ها را در خود جای‌داده است در بالای خطی که پایه دندان‌ها با لثه‌ها (لثه) برخورد می‌کند، جمع می‌شود. اگر به‌طور منظم برداشته نشود، پلاک عمیق‌تر به سمت جایی که لثه به پایه دندان می‌رسد مهاجرت می‌کند.
درنهایت، پلاک‌ها از زیر این نقطه به ناحیه زیر لثه مهاجرت می‌کنند، جایی که سیستم ایمنی گربه ممکن است به این باکتری‌ها پاسخ دهد و درنتیجه التهابی ایجاد شود که ما از آن به‌عنوان ژنژیویت یاد می‌کنیم. برخی از محققان بر این باورند که شروع التهاب لثه ممکن است به دلیل تغییر در جمعیت باکتری‌های پلاک از گونه‌های سالم و طبیعی به گونه‌های بیماری‌زا باشد. شلوغی دندان و مراقبت ناکافی از بهداشت دهان و دندان ممکن است به تجمع پلاک کمک کند
ژنژیویت
همچنین ممکن است توسط تعدادی از بیماری‌های عفونی یا سیستمیک، ازجمله ویروس لوسمی گربه، ویروس نقص ایمنی گربه، کلسی ویروس گربه، بیماری شدید کلیوی، دیابت شیرین و بیماری خود ایمنی ایجاد شود. در صورت ایجاد یکی از این بیماری‌های سیستمیک، ژنژیویت ممکن است با التهاب یا زخم در سایر قسمت‌های مخاط صورتی‌رنگ دهان همراه باشد، وضعیتی که به نام استوماتیت شناخته می‌شود.
ژنژیویت با تورم، قرمزی، ناراحتی و در موارد شدید، خونریزی در محل برخورد لثه و دندان (حاشیه لثه) مشخص می‌شود. بسته به‌شدت التهاب لثه، گربه‌ها ممکن است برای خوردن مردد باشند، ممکن است در حین غذا خوردن سرخود را به‌طور غیرعادی بچرخانند، ممکن است غذا را متوقف کنند، آب دهانشان بیرون بیاید یا بوی بددهان (هلیتوزیس) ایجاد شود. در برخی موارد، گربه‌های مبتلابه التهاب لثه به غذاهای نرم ترجیح می‌دهند
بهترین راه برای جلوگیری از التهاب لثه در گربه‌ها، حذف منظم پلاک‌های ایجادشده توسط مسواک زدن است . مهم است که فقط از ژل دندان یا خمیردندان طراحی‌شده برای گربه‌ها استفاده کنید، زیرا محصولات انسانی می‌توانند برای گربه‌ها سمی باشند. درحالی‌که برخی از گربه‌ها قبل از اینکه اجازه مسواک زدن منظم را بدهند، نیاز به معرفی تدریجی دارند، اکثر گربه‌ها درنهایت می‌توانند برای پذیرش این اقدام پیشگیرانه آموزش ببینند. اگر گربه‌ای دچار التهاب لثه شدید است، مسواک زدن می‌تواند بسیار دردناک باشد، بنابراین قبل از مسواک زدن دندان‌های گربه مبتلابه ژنژیویت با یک دامپزشک مشورت کنید.
در موارد ژنژیویت گربه که ناشی از بیماری‌های زمینه‌ای سیستمیک یا عفونی است، پرداختن به بیماری اولیه برای مدیریت التهاب لثه مهم است.
پریودنتیت
اگر التهاب لثه کنترل نشود، می‌تواند به پریودنتیت تبدیل شود، وضعیتی که درنهایت قابل‌برگشت نیست. در پریودنتیت، بافتهایی که دندان را به لثه و استخوان زیرین متصل می‌کنند، درنتیجه مواد آسیب‌رسان تولیدشده توسط باکتری‌های بیماری‌زا و التهاب ناشی از سیستم ایمنی بدن خود گربه، ضعیف می‌شوند.
تخریب بافتهایی که دندان را به هر دو ساختار نرم و استخوانی متصل می‌کنند، ممکن است منجر به لق شدن دندان و از دست دادن دندان شود. پریودنتیت تقریباً همیشه نتیجه ژنژیویت درمان‌نشده است، بنابراین کنترل این فرآیند تحریک‌کننده بسیار مهم است.
با توجه به اینکه ورم لثه منجر به پریودنتیت می‌شود، بیشتر گربه‌های مبتلابه پریودنتیت علائمی از التهاب لثه (قرمزی، تورم، خونریزی در امتداد لثه در پایه دندان‌ها) نشان می‌دهند و همچنین ممکن است تمایلی به خوردن غذا نداشته باشند، آب دهانشان را بیرون بیاورند، هنگام جویدن به پهلو خم شوند علاوه بر این علائم، ممکن است فرورفتگی لثه، قرار گرفتن سطوح ریشه دندان و تحرک دندان‌ها را نشان دهند. در موارد شدید، گربه ممکن است یک یا چند دندان را از دست بدهد.
برای درمان پریودنتیت گربه، دامپزشک شما توصیه می‌کند پلاک و مواد معدنی را با جرم‌گیری و صیقل دادن دندان‌ها از بین ببرید و درعین‌حال سعی کنید تا جایی که ممکن است دندان‌ها را نجات دهید. در موارد شدید پریودنتیت، کشیدن دندان، گاهی اوقات دندان‌های متعدد، ممکن است موردنیاز باشد
تحلیل دندان
فرآیندی است که در آن ساختار دندان از بین می‌رود، از داخل دندان شروع می‌شود و اغلب به قسمت‌های دیگر دندان پیشرفت می‌کند. تحلیل دندان شایع‌ترین علت از دست دادن دندان در گربه‌ها است و بین 30 تا 70 درصد گربه‌ها نشانه‌هایی از این روند مخرب را نشان می‌دهند. علت تحلیل مشخص نیست.
علائم بالینی
در گربه‌ها معمولاً ابتدا به‌عنوان نقص صورتی در دندان در خطی که دندان به لثه می‌رسد شناسایی می‌شود. تا زمانی که چنین نقصی ظاهر شود، دندان در حال حاضر به‌طور قابل‌توجهی آسیب‌دیده است. ضایعات جذبی مانند این‌ها می‌توانند ازنظر شدت متفاوت باشند، از نقایص نسبت کوچک در خط لثه تا نقایص بزرگ در مینای تاج دندان. تحلیل دندان ممکن است با التهاب لثه همراه باشد یا نباشد.
تحلیل دندان می‌تواند بسیار دردناک باشد، بنابراین گربه‌های مبتلا ممکن است تمایلی به خوردن غذا نداشته باشند یا تمایلی به خوردن داشته باشند، اما در حین غذا خوردن سرشان را به پهلو بچرخانند و تحریک‌پذیر باشند. دامپزشکان معمولاً با معاینه دهان و دندان‌ها، بررسی دقیق هرگونه ضایعه و معاینه اشعه ایکس از سر و فک که نیاز به بیهوشی دارد، تشخیص می‌دهند.
رفتار
برای درمان تحلیل دندان گربه، دامپزشک قصد دارد درد گربه را مدیریت کند، از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و تا حد امکان عملکرد دندان یا دندان را بازیابی کند. دامپزشک شما ممکن است در مواردی که ضایعات محدود به ریشه دندان است و ناراحتی آشکاری آشکار نیست، نظارت دقیق را توصیه کند.
در مواردی که گربه علائم درد یا ناراحتی را نشان می‌دهد و ضایعات به تاج دندان کشیده می‌شوند، بهتر است دندان را خارج کنید. اگر آسیب قابل‌توجهی وجود داشته باشد، کشیدن کل دندان ممکن است دشوار باشد. در این موارد، دامپزشک شما ممکن است قطع تاج دندان (قسمتی که بالای خط لثه قابل‌مشاهده است) را در نظر بگیرد. صرف‌نظر از درمان، پیگیری دقیق و نظارت مهم است.
بیماری های دندان گربه
