سرفه لانه یا کنل کاف چیست؟
کنل کاف (همچنین به عنوان تراکئوبرونشیت عفونی سگ شناخته می شود) یک بیماری تنفسی بسیار مسری است. معمولاً در مکان‌هایی که تعداد زیادی تجمع می‌کنند، مانند مراکز تربیتی، پارک‌های سگ، گروه‌های آموزشی و … دچار کنل کاف می‌شوند. سگ ها از طریق قطرات معلق در هوا، تماس مستقیم (مانند لمس بینی) یا سطوح آلوده (از جمله کاسه آب/غذا) مبتلا می شوند. در بیشتر سگ‌ها قابل درمان است، اما در توله‌های کوچک‌تر از شش ماهگی و سگ‌های دارای نقص ایمنی می‌تواند شدیدتر باشد.
علائم کنل کاف چیست؟
اگر سگ شما مبتلا به کنل کاف باشد، ممکن است متوجه یک یا چند مورد از علائم زیر شوید:
سرفه شدید، اغلب با صدای “بوق” – این واضح ترین علامت است
آبریزش بینی
عطسه کردن
بی حالی
از دست دادن اشتها
تب پایین
اگرچه این بیماری در سگ های سالم به راحتی قابل درمان است، اما مهم است که یک علامت سرفه را به دامپزشک خود گزارش دهید زیرا می تواند نشانه بیماری جدی تری باشد. “ویروس دیستمپر سگ و ویروس آنفلوانزای سگ هر دو با علائمی تقریباً مشابه کنل کاف شروع می شوند.”
علل کنل کاف
کنل کاف می تواند توسط تعدادی از باکتری های مختلف موجود در هوا (مانند Bordetella bronchiseptica) و ویروس ها (مانند پاراآنفولانزای سگ) یا مایکوپلاسما (ارگانیسمی بین ویروس و باکتری) ایجاد شود. به طور معمول، بیش از یکی از این عوامل ایجاد کننده بیماری باید سگ را به یکباره بمباران کنند تا باعث بیماری شود.
کنل کاف چگونه درمان می شود؟
به طور معمول، موارد خفیف کنل کاف با یک یا دو هفته استراحت درمان می شود، اما دامپزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها را برای جلوگیری از عفونت ثانویه و داروهای سرفه برای کاهش علائم تجویز کند. «نبولایزرها و بخارسازهایی که از آنتی‌بیوتیک‌های استنشاقی یا گشادکننده‌های برونش استفاده می‌کنند، گزارش شده‌اند که مفید هستند، اما معمولاً تجویز نمی‌شوند.» برای توصیه های درمانی با دامپزشک خود صحبت کنید. همچنین، استفاده از یک مهار کتفی به جای قلاده برای راه رفتن سگ مبتلا به این بیماری برای صاحبان مفید است، زیرا تحریک نای می تواند سرفه را تشدید کند و احتمالاً حتی به نای آسیب برساند. اگر خانه‌ای دارید که چندین حیوان خانگی دارد و یکی از آنها علائم سرفه را نشان می‌دهد، به احتمال زیاد همه سگ‌های خانه در معرض قرار گرفته‌اند.
آیا می توان از سرفه لانه پیشگیری کرد؟
واکسنی برای باکتری بوردتلا که رایج ترین عامل این بیماری است، در دسترس است. این واکسن به شکل های خوراکی، داخل بینی و تزریقی موجود است و بسته به نوع آن، معمولاً در ابتدا در دو نوبت با فاصله دو تا چهار هفته و سپس هر شش ماه تا یک سال یک بار تزریق می شود. اگرچه بیشتر موارد سرفه لانه توسط بوردتلا ایجاد می شود، اما برخی از آنها توسط عوامل دیگری از جمله باکتری bordetella bronchiseptica، آدنوویروس سگ نوع 2، ویروس پاراآنفلوانزای سگ، کروناویروس تنفسی سگ و مایکوپلاسما ایجاد می شوند، بنابراین واکسن ممکن است از ابتلا سگ شما جلوگیری نکند. اگر متوجه سرفه های حیوان خانگی خود شدید یا اگر قصد دارید سگ خود را با گروه های زیادی از حیوانات آشنا کنید، با دامپزشک خود صحبت کنید.
